Consecuencias

CONSECUENCIAS EMOCIONAIS, NAS RELACIÓNS E NA AFECTIVIDADE

A vítima adoita presentar os seguintes síntomas:

- Sentimentos xeneralizados de indefensión
- Temores xeneralizados, pánico e distintas clases de fobia.
- Gran dependencia afectiva.
- Rabia, cambios bruscos de humor.
- Desconfianza non só en si mesma, senón cara aos demais.
- Medo ante as relacións.
- Adoitan sufrir trastornos de angustia con ou sen agorafobia.
- Estrés, depresión e, en ocasións, poden chegar mesmo a intentos de suicidio.
- Buscan encerrarse en si mesmas como medio de protección.
- Adoitan illarse.

CONSECUENCAS SOBRE A SEXUALIDADE

- Ausencia total ou parcial de desexo.
- Temor ante as relacións sexuais.
- Ausencia de orgasmo nas relacións.
- Dores e molestias en vaxina, rexión pélvica e abdome, durante e despois de manter relacións.
- Contracción involuntaria dos músculos da vaxina durante o coito.

CONSECUENCIAS SOBRE O FUNCIONAMENTO INTELECTUAL

- Autoavaliacións negativas e baixa autoestima: infravaloración, sentimentos de fracaso e de incapacidade. Concepto negativo sobre o seu aspecto físico.
- Negación do maltrato.
- Cambios nos esquemas cognitivos, nas crenzas sobre o mundo.
- Ideas de culpa.
- Medos e desconfianza en si mesma.
- Diminución da atención e da concentración; o que axuda a reforzar o seu sentimento de infravaloración.
- Dificultade para recordar, adoitan sentirse despistadas e esquecen con gran facilidade calquera cousa.
- Recordos intrusivos das agresións, o que facilita que lles resulte máis difícil a súa recuperación.

CONSECUENCIAS SOBRE A SAÚDE FÍSICA

- Insomnio, pesadelos.
- Dores de cabeza e de costas.
- Dores abdominais, partos prematuros, abortos, Infeccións xenitais e esgazaduras vaxinais.
- Rotura de ósos.
- Hematomas, mordedelas, queimaduras, cortes e feridas leves ou mesmo graves.
- Déficit neuropsicolóxicos a consecuencia dos golpes recibidos.
- Se son fumadoras, adoitan fumar moito máis.
- Algunhas vólvense alcohólicas ou adictas ás drogas ou aos sedantes e ansiolíticos ao verse incapaces de encontrar unha saída á súa situación.
- Poden darse trastornos na conduta alimenticia: Anorexia nerviosa ou Bulimia nerviosa.
- O medo pode levalas a trastornos como a hipocondría.
- Adoitan caer en graves episodios depresivos.

 CONSECUENCIAS NO DESEMPEÑO DAS SÚAS FUNCIÓNS LABORAIS

MULLERES QUE TRABALLAN DENTRO DO FOGAR

- Limpeza compulsiva ou ausencia total de ganas de realizar calquera tarefa.
- Desánimo, apatía
- Medos, angustia, sentimentos de soidade e abandono.
- Ansiedade
- Baixa enerxía.

MULLERES QUE TRABALLAN FÓRA DO FOGAR

- Absentismo laboral.
- Baixa produtividade e diminución do rendemento.
- Incapacidade temporal.
- Diminúe a concentración e a atención, chegando a cometer erros.
- Temores e inseguridade.
- Dificultades de acceso á formación e perda de oportunidades de promoción no seu traballo.

Fases do ciclo da violencia

Encontrámonos con que o ciclo da violencia é unha secuencia repetitiva, que explica en moitas ocasións os casos do maltrato crónico.

Descríbense tres fases neste ciclo: acumulación de tensión, explosión e reconciliación, denominada, máis comunmente, "lúa de mel".

- Fase de acumulación da tensión: Nesta fase os actos ou actitudes hostís cara á muller sucédense, producindo conflitos dentro da parella. O maltratador demostra a súa violencia de forma verbal e, nalgunhas ocasións, con agresións físicas, con cambios repentinos de ánimo, que a muller non acerta a comprender e que adoita xustificar, xa que non é consciente do proceso de violencia no que se encontra involucrada. Desta forma, a vítima sempre intenta calmar á súa parella, compracela e non realizar aquilo que lle moleste, coa crenza de que así evitará os conflitos, e mesmo, con equivócaa crenza de que eses conflitos son provocados por ela, nalgunhas ocasións. Esta fase seguirá en aumento.

- Fase de agresión. Nesta fase o maltratador móstrase tal cual é e prodúcense de forma xa visible os malos tratos, tanto psicolóxicos, coma físicos e/ou sexuais. Xa nesta fase se producen estados de ansiedade e temor na muller, temores fundados que adoitan conducila a consultase algunha amiga, a pedir axuda ou a tomar a decisión de denunciar o seu agresor.

- Fase de reconciliación, máis coñecida como "fase de lúa de mel": Tras os episodios violentos, o maltratador adoita pedir perdón, mostrarse amable e cariñoso, adoita chorar para que estas palabras resulten máis cribles, xura e promete que non volverá repetirse, que explotou por "outros problemas" sempre alleos a el. Xura e promete que a quere con loucura e que non sabe como sucedeu. Mesmo se dan casos nos que pode chegar a facer crer á vítima que esa fase de violencia se deu como consecuencia dunha actitude dela, que ela a provocou, facendo mesmo que esta chegue a crelo. Con estas manipulacións o maltratador conseguirá facer crer á súa parella que "non" foi para tanto", que "só foi unha pelexa de nada", verá a parte cariñosa del (a que el quere mostralo para que a relación non se rompa e seguir manexándoa). A muller que desexa o cambio, adoita confiar nestas palabras e nestas "mostras de amor", crendo que poderá axudarlle a cambiar. Algo que os maltratadores adoitan facer con moita normalidade "pedirlles a elas que lles axuden a cambiar". Por desgracia esta é só unha fase máis do ciclo, volvendo iniciarse, novamente, coa fase de acumulación da tensión.

Por desgracia estes ciclos adoitan conducir a un aumento da violencia, o que leva consigo a un elevado e crecente perigo para a muller, quen comeza a pensar que non hai saída a esta situación.

Estes sucesión de ciclos ao longo da vida do maltratador é o que explica porqué moitas vítimas de malos tratos volven co agresor, retirando, mesmo a denuncia que o interpuxera.